கிளையில்லா விருட்சம்!!

விந்தையை இன்னும்
வியப்போடு பார்க்கிறேன்!
விதையிட்டு வந்தேனா?!
தான்தோன்றி சுயமாய்
நீண்டுகிடக்கும் நிலம்கீறி
தானாக வந்தேனா?!!

பிறக்கையிலே உச்சிமுகர்ந்து
பிள்ளையாய் நீ எனக்கு
வாய்த்ததெல்லாம் வரமென
வாய்பேசிய  பெற்றோரே!
என்வயிற்றில் ஏன் பிறந்தாய்
என் குலப்பெருமை ஒழித்திடவா - என
வாய்குழறிப் பேசுவதேன்?!!

பிறக்கையிலே ஆண்மகனாய்
வித்திட்டு வந்தவன் தான்
வயசு ஏறிப்போக
நளினங்கள் எதேச்சையாய்
நர்த்தனம் ஆடிடவே
மரபணுக்கள் தன்னிச்சையாய்
மாற்றங்கள் செய்ததேன்?!!

பருவங்கள் மாறுமென
பாடங்கள் படித்ததுண்டு
பாலினம் மாறுவதோ
பார்த்திராத செயலிங்கு!
உணர்சிகளை உரசிப்பார்க்கும்
உடல்மாற்றம் நிகழ்ந்தபோது
தொண்டைக்குள் விக்கித்து
உதிரம் கறுத்து நின்றேன்!!

அரும்பு மீசை முளைக்கும் நேரம்

அவயங்கள் மிருதுவாய்

அசைபோட்டு நடிக்கையில்

பசைபோட்டு ஒட்டிக்கொண்ட

உணர்சிகளை கண்டே

அங்கமெல்லாம் உதறி

துணுக்குற்றுப் போனேன்!!

 

உடன் பிறந்தோரும்

உற்ற உறவினர்களும்

இயல்பாய் பிறந்திருக்க

இயற்கைக்கு மாறாய்

எனக்கு மட்டும்

ஏனிந்த மாற்றம்?!!

 

 

குற்றமென்ன செய்தேன் - நான்

குற்றமென்ன செய்தேன்?!

குற்றத்தின் காரணமென்ன?

குரோமோசோம்களின்

திருவிளையாடலோ?

மரபணுக்களின் மந்திரஜாலமோ?!!

 

அங்கம் பழுதுபெற

தங்கமே என கொண்டாடிய

உறவினர் கூட்டம்

பங்கம் விளைத்திடவே!

மங்கிப்போன கொள்கைகளால்

தங்கிப்போன அவர்களை

சொந்தம் என சொல்லிடேன் - இனி

எனக்கென இன்றே

சங்கம் தருவிக்க விழைந்தேன்!!

 

 

உயிரியல் மாற்றத்தால் 

ஏற்பட்ட விளைவுதனை 

நெகிழி சிகிச்சையால் 

நிர்மலமாய் மாற்றி 

நிமிர்ந்து பார்க்கையில் 

கண்டு விழியேற்றேன்

எனக்கான உறவுகளை!!

முன்னூறு முயற்சிக்கு

முத்தாய்ப்பு பலனாய்

மூன்றாம் பாலென

முடிசூட்டிய பின்னர்

சமூகம் எனக்கிட்ட

சமாதானப் பெயர் - இங்கே

அரவாணி என்பதே!

 

 

எனக்கான கலாச்சாரம்
எனக்கான பண்பாடென
நாட்டார் வழக்கினின்று
சற்றே மாறுபட்டு
சமத்தாய் தருவித்தே!
எமக்கான சமூகத்தை
வரலாற்றின் பக்கங்களில்
சுவடாக பதித்திடவே
எழுத்தாணி எடுத்துவந்தேன்!!

பாரத அர்ச்சுனரின்
காதல் லீலையால்
வேடுவ கன்னிகைக்கு
வெளிர்நீல சிசு பிறக்க!
அங்கமெல்லாம் லட்சணமாய்
ஒருங்கே பெற்றவனை
அரவான் என்றழைக்க!!

பாரதப் போரின்
மனிதப் பலிக்காய்
சுடரொளி மன்னவனை
சூட்சுமமாய் கொன்றிடவே
சூது புனைந்தனரே!
ஓரிரவு ஒரு கன்னிகையுடன்
இல்லறம் ஈடுபட்டால்
கொலைக்களம் புகுவேன் என
அரவான் உரைத்திடவே!

மோகினிப் பெண்ணாய்
உருமாறி வந்த
மாயக் கண்ணனின்
உடலோடு பிணைந்தானே
அழகான அரவானவன்!!

அன்றே முடிவெடுத்தேன்
எமக்கான தெய்வமவன்
அன்று கூடி
அன்றே மறைந்த
அரவான் தானென்று!!

அரவான் கூடிய
மோகினிப் பெண்ணவள்
மாய கிருஷ்ணனை
அடிபோற்றி தொழுபவரே!
மாயக் கண்ணனின்
மோகினித் தோற்றம் கொண்ட
எம்மை ஏன் விலக்குகிறீர்?!!

உனக்கான அத்தனை
உரித்தான உணர்ச்சிகளும்
சற்றும் மாறாது
எமக்கும் உண்டென
சிந்தையில் பதிந்துகொள்!
சிரித்துப் புறக்கணித்து
சிவப்பு வார்த்தைகள் பேசி
எம்மை சிதறடித்து விடாதீர்!!

ஆணென ஒருபாலுண்டு
பெண்ணென மறுபாலுண்டு
அதற்கு ஈடாக
மூன்றாம் பாலும்
உண்டென உரைத்திடவே
அரசாணை பிறப்பித்து
அதனை அச்சேற்றி வைத்திடுங்கள்!
இப்புவியில் வாழ்வதற்காய்
எமக்கும் சம உரிமை உண்டென
அங்கீகாரம் கொடுத்திடுங்கள்!!



அன்பன்
மகேந்திரன்